Titel: Het achterhuisOriginele titel: -
Jaar van eerste uitgave: 1947
Gelezen versie: Nederlands
Gelezen uitgave van: Uitgeverij Prometheus
Aantal pagina's: 301
Anne Frank hield van 12 juni 1942 tot 1 augustus 1944 een dagboek bij. Ze schreef haar brieven alleen voor zichzelf, tot ze in de lente van 1944 op de radio de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen in ballingschap, Bolkestein, hoorde spreken. Hij zei dat na de oorlog alle getuigenissen van het lijden van het Nederlandse volk onder de Duitse bezetting verzameld en openbaar moesten worden gemaakt. Als voorbeeld noemde hij onder meer dagboeken. Onder de indruk van deze redevoering besloot Anne Frank na de oorlog een boek te publiceren. Haar dagboek zou daarvoor als basis dienen.
In maart 1945 stierf Anne Frank op vijftienjarige leeftijd in het concentratiekamp Bergen-Belsen. De enige overlevende van de familie, Otto Frank, zorgde ervoor dat het dagboek van zijn dochter toch gepubliceerd werd. In 1947 verscheen Het achterhuis. Het is sindsdien een van de meest gelezen boeken ter wereld. Het is in meer dan dertig landen verschenen en er zijn meer dan zestien miljoen exemplaren van verkocht.
In Het achterhuis leren we Anne Frank kennen vanaf vlak voordat zij met haar ouders en zus gaat schuilen. Ze verblijven vanaf begin juli 1942 in een met een draaibare boekenkast afgesloten ruimte in het kantoor van haar vader, Otto Frank. Ook de familie Van Daan en later meneer Dussel vinden onderdak in het achterhuis. In haar dagboek vertelt Anne hoe ze zich voelt, hoe haar dagelijks leven in het achterhuis eruit ziet en hoe de oorlog ervoor staat. Alleen al de beschrijving van de verjaardagscadeaus die ze aan elkaar geven laat zien hoe de situatie in de loop der tijd verslechtert voor de onderduikers. Anne wordt snel volwassen en lijkt sowieso ouder dan de andere twee kinderen die zich in het achterhuis bevinden, hoewel ze de jongste van allemaal is.
Dit is echt een boek om stil van te worden. Ik las het op de basisschool toen ik elf was en het is mij altijd bijgebleven. Toch wilde ik het herlezen, omdat het volledige gewicht van dit onderwerp destijds nog niet genoeg tot mij doordrong. Ook nu is het nog lastig te beseffen hoe angstig de onderduikers moeten zijn geweest, hoewel Anne dit wel heel knap beschrijft. Tijdens het lezen van Het achterhuis moest ik mezelf er steeds aan herinneren dat ze nog een jonge tiener was, zo wijs is het geschreven.
Het is pijnlijk om te lezen hoe ongelukkig ze is, niet alleen vanwege de situatie waarin ze zich bevindt, maar ook door de nare opmerkingen die ze krijgt en door de slechte relatie met haar moeder. In deze nieuwe uitgave zijn teksten van Anne Frank toegevoegd die Otto Frank er in eerste instantie uit heeft gelaten, waaronder teksten over haar moeder en seksualiteit.
Anne is natuurlijk lang niet de enige geweest die heeft moeten schuilen, die werd onderdrukt, die heeft moeten vechten voor haar leven en die dat gevecht heeft verloren, maar ze brengt het wel dichter bij mij. Ze laat zien hoe velen op dat moment leefden - als je het al 'leven' kunt noemen - zelfs zeventig jaar na de oorlog, nu wij hier in vrede kunnen leven. Zelfs met haar gedetailleerde beschrijvingen kan ik niet bevatten hoe het toen moet zijn geweest. Maar ze heeft het vele malen duidelijker gemaakt dan ik voor mogelijk had gehouden. Haar wereld en mijn wereld liggen ver uit elkaar, maar met Het achterhuis heb ik een kijkje mogen neme in de hare. En jeetje, wat besef ik eens te meer dat ik blij mag zijn dat ik nu leef.
Ik ben echt van mening dat iedereen dit boek zou moeten lezen, want al houd je niet van geschiedenis- of oorlogsverhalen (ik heb daar ook vrij weinig mee), het verhaal van Anne Frank moet gehoord worden.
Rating: 5/5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten